Consorcio Provincial de Bomberos de Valencia ren Egoitza elektronikoa telekomunikazio-sareen bitartez herritarrentzat erabilgarri dagoen helbide elektronikoa da. Haren titulartasuna, kudeaketa eta administrazioa Consorcio Provincial de Bomberos de Valencia ri berari dagokio bere eskumenen egikaritzan.

Sektore Publikoaren Araubide Juridikoaren Legearen (urriaren 1eko 40/2015 Legea) 38.1 artikuluan ezarritako definizioaren arabera, Egoitza elektronikoa, Consorcio Provincial de Bomberos de Valencia k kanal digitaletik ematen dituen zerbitzuei dagokienez, egoitza fisiko baten eta horrek kanal presentzialaren bidez ematen dituen zerbitzuen baliokidea izango litzateke.

Lege horrek agintzen dituen zerbitzuak eta informazioa, beste informazio batzuk baztertzen ez baditu ere, argi eta garbi hartzen dute ardatz eskubideak eta betebeharrak daramatzaten administrazio-egintzek berekin dakartena, hots, eduki juridikoa edo tramiteak dituzten egintzei eta horiekin zuzenean erlazionatutako informazioari dagokiena.

Iturri arauemaileak

Consorcio Provincial de Bomberos de Valencia ren Egoitza elektronikoaren edukia zehazteko indarrean dauden hiru arau garrantzitsuenak, horietako bi estatuko legeen mailakoak, honako hauek dira:

• 39/2015 Legea, urriaren 1ekoa, Administrazio Publikoen Administrazio Prozedura Erkidearena

Lege horrek subsumitu egiten du bai administrazio elektronikoari espezifikoki zuzendutako lehen legea, hots, Herritarrek Zerbitzu Publikoetara Sarbide Elektronikoa izateari buruzko Legea (ekainaren 22ko 11/2007 Legea), bai Herri Administrazioen Araubide Juridikoaren eta Administrazio Prozedura Erkidearen Legearen (azaroaren 26ko 30/1992 Legea) zati bat, kasu horretan izenak berak adierazten duenari dagokion guztia. Legean inongo zalantzarik gabe agintzen da dokumentu eta espedienteen formatua digitala izango dela nahitaez, eta argi eta garbi arautzen da egoitzen gutxieneko edukia, nahiz eta ez duen debekatzen beste atal batzuk sartzea.

• 40/2015 Legea, urriaren 1ekoa, Sektore Publikoaren Araubide Juridikoarena

Lege horrek izenean jasotzen duen 30/1992 Legearen beste alderdia subsumitzen du. Administrazio ekonomikoaren funtsezko osagai batzuetarako ikaragarrizko garrantzia badu ere, Egoitza elektronikoari dagokionez, 38. artikuluan egoitza elektronikoen arau eta jarduketa-printzipio jakin batzuk baino ez ditu ezartzen, hala nola gardentasuna, publikotasuna, erantzukizuna, kalitatea, segurtasuna, baliagarritasuna, irisgarritasuna, neutraltasuna eta elkarreragingarritasuna, baina ez du eduki espezifikorik agintzen.